Makers | Diverse makers |
Duur | 180 min |
Onderdeel van | Moving Futures Festival |
Laat je verrassen door de betrokken, brutale en barrière-doorbrekende dansmakers en performers van nu.
Op 17 maart start het reizende dansfestival Moving Futures in Korzo. Het festival is tot en met vrijdag 3 juni 2022 te zien in negen Nederlandse steden. Moving Futures is hét festival waar je dans van de nieuwste generatie makers in al zijn verschijningsvormen beleeft. Het festival toont vernieuwende dans in een uiteenlopend programma met voorstellingen, installaties, workshops en (after)talks.
Het festival reist vervolgens naar Tilburg, Breda, Utrecht, Groningen, Rotterdam, Amsterdam, Arnhem en Nijmegen.
Programma vrijdag 17 maart |
Programma zaterdag 18 maart |
19:30 - Amour Amour Amour | Alioune Diagne & Theater a/d Rijn & Stichting Duo Solo Danse 20:30 - Openingsfilm 20:35 - Exceeding digital infoxication | Argil & Hassani 20:55 - Victory Boogie Woogie | Charles Pas 21:45 - Haags Hiphop Centrum | Toby Tanate 22:00 - DJ DS van Haags Hiphop Centrum in de foyer |
19:30 - Amour Amour Amour | Alioune Diagne & Theater a/d Rijn & Stichting Duo Solo Danse 20:35 - What lies beneath | Veerle van Overloop 21:00 - Nagesprek met Veerle van Overloop 21:30 - Recess | Spencer Dickhaus 22:00 - Afsluiting met Spoken Word en poetry | o.l.v. Hasan Gök |
Let op: je dient per dag tickets te kopen.
Amour. Het mooiste woord dat er bestaat. De Senegalese dansmaker Alioune Diagne gaat steeds opnieuw op zoek naar de liefde, en blijft haar bevragen, door elkaar schudden en opnieuw onderzoeken.
L'amour se trouve dans le intérieur - Alioune Diagne
Liefde is een kracht die mensen verbindt, en gaat verder dan landen en culturen. In de persoonlijke en intieme danssolo Amour Amour maakt Alioune Diagne de verschillende facetten van de liefde herkenbaar. Liefde als spirituele bron die je beweegt en je verder kan brengen. Als een bron van energie die je kan opladen. Maar ook liefde die gepaard gaat met scheiding. Van een kind dat op een dag het ouderlijk huis verlaat. Van partners die elkaar moeten loslaten. Van verhuizen naar een totaal nieuwe cultuur. Een persoonlijk verhaal van Alioune Diagne waarin een Senegalees verleden wordt meegenomen naar een nieuwe toekomst. Laat u onderdompelen in de liefde en reis met hem mee.
Amour Amour is Diagne's derde productie over dit onderwerp. De eerste versie, Amour, was een hommage aan danser en choreograaf Maurice Béjart. De tweede versie, Amour Amour, was een ode aan de staatloze Mauritiaanse danser Pape Fall. Amour Amour is de eerste productie van de maker die in Nederland te zien zal zijn.
Wanneer je oneindig toegang hebt tot digitale informatie
Twee humanoids worden gecreëerd om de wereld over te nemen. Ze nemen je mee in hun wereld vol oneindige toegang tot (digitale) informatie wat ook kan leiden tot infoxication: informatiestress, waardoor je misschien de verkeerde beslissingen zou kunnen nemen.
-
Argil en Hassani groeiden samen op in Suriname. Zij zijn intussen bekende namen in de battlescene; door er zelf aan mee te doen, battles te organiseren en workshops te geven. Naast hun eigen ontwikkeling in dans, geven zij les op verschillende dansopleidingen.
In de mime solo Victory Boogie Woogie plaatst Charles Pas zichzelf in een dystopische tussenruimte om te onderzoeken wat het betekent als je jezelf continu moet optuigen. Als verdwaalde jongeman gaat hij de strijd aan met het alledaagse, in een poging dat te temmen en op zoek te gaan naar alles wat daarachter ligt. Wat betekent het als je geen verbinding kan vinden, ontreddering de overhand krijgt, maar je niet anders weet dan door te gaan?
Bij deze voorstelling, waar de kracht ligt in het minimale gebruik van theatrale middelen, is Charles in dialoog met een volledig gesampled geluidsdecor van de soundtrack van het stadsleven. Victory Boogie Woogie is een dynamische trip waarin door middel van flitsen van een leven in de stad zich een steeds groter plaatje openbaart aan de toeschouwer. De dreiging van het radicaliseren van het individu ligt constant op de loer.
Victory Boogie Woogie is geproduceerd door Likeminds in samenwerking met ICK-Artist Space.
-
Charles Pas (België, 1998) is maker van fysieke, beeldende theater-performances. Beweging is voor hem dé manier om publiek rechtstreeks aan te spreken op hun ervaring en gevoel. In zijn voorstellingen is hij op zoek naar vormen en narratieven die de existentiële dilemma’s van nu raken en verbeelden. Zijn werk beweegt zich ergens tussen performance, absurd theater en magisch-realisme. Zijn voorstellingen zijn altijd een ode aan de transitorische aard van performance en theater: de toeschouwer is onderdeel van een voelbaar broze, zintuiglijke waarneming, die alleen op dat moment bestaat. Zo ontsluiert hij elke keer iets van de huidige condition humaine. De belangrijkste dualiteiten in zijn werk zijn utopie en dystopie, chaos en controle, slachtoffer en agressor, verbinding en ontheemding.
Met What Lies Beneath stelt theatermaker Veerle van Overloop de destructieve kracht van beperkte en simplistische berichtgeving door onze media aan de kaak. Door de versmelting van een actuele theatertekst met ongepolijste dans, een indringende soundscape, live graffiti en videokunst kruipt What Lies Beneath onder de huid. Een confronterende docu-performance over grote oorlogen en gruweldaden die het nieuws niet halen, het schemergebied tussen feit en fictie.
Dwars door de overprikkeling van de almaar uitdijende informatiestroom breken krachtige, alledaagse acties van de danser. Daar tegenover staan de adembenemende bewegingen van een elektrisch geladen dier. Het persoonlijke en politieke, het gevecht en de overgave krijgen vorm in een virtuoze zoektocht naar veelzeggende bewegingen.
What Lies Beneath is een samenwerking met een aantal jonge, zeer getalenteerde performers zoals de Australische danseres Olympia Kotopoulos, de veelzijdige kunstenaar uit Glasgow Robbie Thomson, graffiti kunstenaar Jelle Valk van het Groningse collectief WERC en actrice Nadège Ouedraogo uit Burkina Faso. De Britse schrijfster en voormalig BBC – correspondente Lara Pawson schreef speciaal voor dit project de theatertekst.
Tijdens de creatie van dit werk heeft choreograaf Spencer Dickhaus herhaaldelijk verwezen naar de Autobiografie of Red (1998) van de Canadese dichteres Anne Cason: hij voelde zich aangetrokken tot het onconventionele spel met genres, namelijk poëzie en roman, om een aangrijpend coming of age-verhaal te herscheppen.
In Recess staan vervorming van de tijd, conflicterende genres en de verschillende emoties die voortkomen uit levensveranderingen wanneer we van het ene stadium naar het andere gaan, centraal. En een van de belangrijkste emotionele ervaringen van deze stadia is de fysieke ervaring van schaamte, zoals de schaamte die zich voordoet bij de overgang van kindertijd naar adolescentie.
Net als bij poëzie ontstaat betekenis in de dans in de onverwachte botsingen tussen wat we herkennen in ons lichaam en de verschuivingen van de creatieve mogelijkheden binnen hetzelfde lichaam; dat, ook al zoekt men er naar, weerstand biedend aan traditionele verhalen. In deze spanningsveld ligt de interesse van Spencer.
Hij hoopt dat de kijker zich verbonden voelt met een beeld, een muzikaal moment, een herinnering aan een relatie of aan een overgangsmoment in zijn leven, waar men de ongemakkelijkheid van het niet weten wat zijn lichaam deed tot het een nieuwe persoon werd gevormd.
Korzo Zaal