Makers | Junadry Leocaria & Richard Kofi |
Duur | 60 min |
Onderdeel van | Language no problem |
West-Afrikaanse dansstijlen, Curaçaose tambu, waacking, contemporary, en live visual storytelling komen samen in een voorstelling die in dialoog gaat met het verleden.
Jezelf helen, (opnieuw) uitvinden, een nieuwe balans zoeken. Wederopstanding. Daar gaat het interdisciplinaire Mi Alma over, dat in het Papiaments ‘mijn ziel’ betekent. Het is de eerste gezamenlijke voorstelling van danser en choreograaf Junadry Leocaria en beeldend kunstenaar Richard Kofi, sinds de creatie van hun bekroonde korte film Imprenta.
In Mi Alma raakt een paradijselijke staat van spirituele orde en balans bruut verstoord door boze krachten van buitenaf. Junadry fuseert West-Afrikaanse dansstijlen, Curaçaose tambu, waacking en contemporary in de daarop volgende zoektocht naar een vernieuwde staat van zijn. Hierbij wordt ze geholpen door Richard, die meebeweegt en via tekst en geprojecteerde live tekeningen Junadry’s binnenwereld tot leven brengt. Geïnspireerd op West-Afrikaanse mythologie en Afrofuturistische literatuur breekt hij de verhaallijn open en beïnvloedt tijd en ruimte.
Laat je raken door Mi Alma, waarmee dit duo-to-be-reckoned-with laat zien dat het slavernijverleden, het koloniaal verleden en mentale gezondheid met elkaar vervlochten zijn en dat verbeelding uitweg biedt.
Mi Alma wordt gemaakt op uitnodiging van Korzo.
Junadry Leocaria (Willemstad, 1985) is een opvallende verschijning in het Nederlandse urban danstheater. Haar professionele danscarrière begon op 18-jarige leeftijd bij ISH Dance Collective. Leocaria stapte daarna over naar Don’t Hit Mama, waar ze 8 jaar besteedde aan het cultiveren van haar vaardigheden. Via Don’t Hit Mama werkte ze ook samen met de legendarische Archie Burnett, die haar hielp de kunst van het waacken te verfijnen.
Bij het ontwikkelen van haar kenmerkende stijl, is Leocaria’s kennis van Curaçaos immaterieel erfgoed van grote invloed. Dit komt tot uiting in haar bekroonde korte film Imprenta (2021) en haar solovoorstellingen Ta(m)bu (2018) en de theaterversie van Sugar Coated (2017), die allen gemaakt werden binnen Korzo.
De Arnhemse kunstenaar en curator Richard Kofi (1988) onderzoekt onafgeronde geschiedenissen en geeft deze speculatieve toekomsten. Bij zijn aanpak zijn heden, verleden en toekomst aan elkaar verbonden. Kofi maakt voornamelijk tekeningen - hij was onder andere Stadstekenaar van Amsterdam - maar stelt ook interdisciplinaire kunstprojecten samen, waarin hij speciale aandacht besteedt aan samenwerkingen met gemeenschappen.
In 2021 is hij onderdeel van het kunstproject Imprenta, geïnitieerd door danseres en choreograaf Junadry Leocaria. Samen met muzikant Ernest Cissé maakten zij een korte film, waarvoor Kofi twaalf werken maakte. Deze waren het resultaat van een gezamenlijk artistiek onderzoek naar de afkomst van de voorouders van de Curaçaose Leocaria. De symboliek van de kennissystemen en spirituele tradities van haar voorouders combineerde hij tot een eigen beeldtaal.
Deze artistieke verkenning is onderdeel van een bredere ontwikkeling in Kofi’s artistieke praktijk, waarin hij zich verdiept in het (afro)futuristische concept Astro-Blackness. Hierbij gaat Zwart bewustzijn niet alleen uit van de relatie van het individu tot witheid en het eurocentrisme, maar wordt ook gezocht naar een Zwarte positie in relatie tot de natuur, de kosmos, mythologie, technologie en de wetenschap.
Choreografie | Junadry Leocaria |
Beeldend kunstenaar | Richard Kofi |
Lichtontwerp | Wout Panis |
Kostuum | Jesus Cedeño |
Muziek | Dizzi Geetha |
Productie | Mirjam Dales |
Marketing | Mitchell-lee Van Rooij |
Met dank aan | Jorrien Schoneveld |
Theater Rotterdam