| Maker | Maxim Shalygin |
| Duur | 100 min |
Liefde is alles. Maar niet alles is liefde.
Liefde tussen vrienden, liefde tussen lovers. Liefde tussen een ouder/verzorger en kind, liefde voor een ding. Liefde is er in ontelbaar veel vormen. Logisch dat de Nederlands-Oekraïense Maxim Shalyigin dat enorme thema in zijn muziek voor deze kameropera wilde verwerken. Want opera gaat traditiegetrouw alle kanten op. Vier zangers nemen ons mee in ‘Symposium’: een van filosoof Plato’s bekendste uitgeschreven gesprekken. Maar! Hij voegt daar zelf een daad van liefde aan toe: want ook de personages die in het gesprek geen stem kregen, krijgen van Maxim een stem. Ook een mooie muzikale trip als je nooit eerder een opera hebt liefgehad en als je dan nog steeds niet overtuigd bent quoten we even het NRC over de première: “Een onvergetelijke ervaring”.
Tijdens een feestmaal in het huis van de toneelschrijver Agathon houden verschillende gasten, onder wie de filosoof Socrates en de komedieschrijver Aristophanes, redevoeringen over Eros (de liefde) in meerdere facetten: van fysieke tot platonische liefde. Socrates vertelt hoe de wijze vrouw Diotima hem leerde hoe liefde kan leiden tot kennis van het Schone zelf. Aan het eind van het feestmaal stormt de dronken generaal Alcibiades binnen. Hij houdt een persoonlijke lofrede op Socrates en beschrijft openhartig zijn mislukte pogingen om Socrates te verleiden, waarbij hij Socrates’ zelfbeheersing bewondert.
Paul van der Woerd schreef zijn libretto gestimuleerd door Percy Bysshe Shelley’s romantische vertaling van Plato’s dialoog, waarin de emoties hoger oplaaien dan in het origineel. Het inspireerde Shalygin tot fascinerend kleurrijke muziek, vol humor, passie en virtuositeit. Het libretto is volledig gezongen, wat zorgt voor een rijke melodische en harmonische ontwikkeling. Zoals Shalygin zelf zegt: “Ik wil dat mensen afdalen in de gewelven van de melodielijnen, worden meegenomen op die golf.”
Maxim Shalygin (1985) is een van de meest opvallende componisten van zijn generatie. Geboren in Oekraïne en sinds 2010 gevestigd in Nederland, ontwikkelde hij een uiterst persoonlijke muzikale taal. Zijn muziek balanceert tussen spiritualiteit en emotionele kracht, tussen verstilling en explosie, en groeit organisch. Zijn stijl is avontuurlijk en diepgeworteld in traditie, met een spirituele gelaagdheid die herinnert aan zijn Oost-Europese wortels.
Shalygin componeert in uiteenlopende genres, van kamermuziek en vocale werken tot elektroakoestische composities, muziek voor film, theater en zijn eerste opera: Amandante. Zijn composities zijn uitgevoerd op podia zoals Carnegie Hall, Klarafestival, De Doelen en het Muziekgebouw aan ’t IJ.
Compositie: Maxim Shalygin
Libretto: Paul van der Woerd
Lichtontwerp: Nico de Rooij
Ensemble: Nova Opera
Sopraan: Maryana Golovko
Sopraan: Anna Kirsh
Bariton: Andrii Koshman
Bariton: Ruslan Kirsh
Piano: Antonii Baryshevskyi
Viool I: Fiona Robertson
Viool II: Ernst Spyckerelle
Altviool: Oksana Mukosii
Cello: Ketevan Roinishvili
Contrabas: Silvia Gallego
Dirigent: Mikheil Menabde
Amandante is een productie van het Muziekgebouw Productiehuis in samenwerking met Nova Opera, de Griekse Nationale Opera en Stichting Ensemble Shapeshift.
Korzo Zaal