Het gaat me lukken, ooit. het zit tenslotte constant in mijn hoofd.

Korzo ‘inside out’. Marieke van Oosten, hoofd Marketing, als de ‘inside’ van Korzo en Sherwin Blijd als samenwerkingspartner van buitenaf. Marketing Marieke versus ‘matchmaker’ Sherwin. Een groot verschil? Of ontdekken ze toch sti ekem overeenkomsten en verschillen ze ‘eigenlijk’ helemaal niet zoveel? Een gesprek tussen twee mensen die met grote passie bergen werk verzetten. Voor de kunst. Voor het verbinden van mensen, van groepen, van initiatieven. “Kunstcreatie gaat hand in hand met kunstbeleving. Ik ben ervan overtuigd dat dat niet anders kan. Kunst komt niet tot zijn recht als het niet beleefd wordt.” Zo start Marieke het gesprek. Maar voordat ze verdergaat, wil ze graag weten wat een ‘matchmaker’ is. Met andere woorden: wie is Sherwin?

Sherwin: “Ik wil mensen samenbrengen. Artiesten en theaters, culturele instellingen koppelen. Letterlijk: match maken. Ik ben de ‘matchmaker’ van Den Haag. De functie is een initiatief van verschillende Nederlandse kunst- en cultuurfondsen. Die fondsen vonden dat de jongere doelgroep te weinig werd bereikt met kunst en cultuur. En dan ook met name aan de artiesten makerskant. Jonge aanwas is er wel, maar die weet de weg naar de fondsen en instellingen nog niet te vinden. Ik richt me vooral op urban. Ik ben dus de koppelaar van Den Haag: jong urban talent de weg wijzen naar waar zij moet zijn, samenwerkingen zoeken en vinden.” Sherwin vervolgt: “Op deze manier kwam ik in contact met Gemma Jelier, algemeen directeur van Korzo. Inmiddels wordt er samengewerkt met Korzo en GUAP, een initiatief dat ontstond in de tijd dat ik nog bij theater De Vaillant werkte. Een urbanplatform met verschillende partners in de stad; urban muziek en dans promoten, groter maken, jonge artiesten kansen bieden. En daarbij: culturele instellingen betrekken, zorgen dat er meer ruimte in hun programma komt voor urban.” Het is even stil. “Ook GUAP gaat weer over verbinden en koppelen eigenlijk”, concludeert Sherwin. “Je bént gewoon een matchmaker”, vult Marieke aan.

Met GUAP programmeerde Sherwin de showcaseavond This Is Drip in Korzo. Marieke: “Dat was geweldig. Amateurs en semi-professionals met als klapstuk Shailesh Bahoran, één van de choreografen die werkt in ons productiehuis. Een fenomenaal danser, die breakdance en hiphop steeds meer combineert met zijn Hindoestaanse roots en martial arts.” Eén van de meest aansprekende aspecten van marketing bij Korzo is volgens Marieke het mede mogelijk maken en faciliteren van de producties van de getalenteerde choreografen. “Ik ben zelf geen kunstenaar, maar ik weet wel wat het inhoudt om een voorstelling ‘de wereld in te krijgen’. Ik geef de makers advies. Ik stel vragen, zoals: wie is je publiek, hoe bereiken we die, wat past bij je? Heel erg mooi om zo nauw bij het maakproces en de ontwikkeling van de makers betrokken te zijn.”

Marieke wil nog even terugkomen op het verhaal van Sherwin over de matchmakers. “Het klinkt als de community manager die we sinds 2014/2015 inzetten. We zijn met die functi e gestart rondom het India Dans Festival. Iemand die aansluiting zoekt met de community, feedback geeft, zorgt dat wij aangehaakt blijven en relaties opbouwt. En dan op die manier dat het festival zich blijft ontwikkelen vanuit de behoeftes van de makers én de community. Samenbrengen dus. We wilden dat het festival niet los zou staan van andere programmering, het moest ingebed worden in het gehele programma van Korzo.” Sherwin vult aan: “Het is mooi dat Korzo de waarde inziet van het écht investeren in nieuwe publieksgroepen en communities. Ik vind dat andere instellingen daar een voorbeeld aan kunnen nemen. Om nieuwe groepen te bereiken en te blijven bereiken, moet je een relatie opbouwen. Geen snel succesje, soms omdat het moet, maar in de kern onderdeel van je visie en programma.

Sherwins leven draait om kunst en cultuur. Naast zijn passierijke rol als verbinder heeft hij nog een andere droom. “Ik ben ook maker. Ik maak muziek, ik rap. Ik had er lang niets mee gedaan, maar nu weer wel. Ik zit vooral in de studio, maar ik weet: op een gegeven moment moet ik naar buiten. Laten zien, laten horen wat ik maak, wat ik kan. Ik wil het liefst het theater in, mijn verhaal vertellen. Hoe precies weet ik nog niet. Typhoon is mijn voorbeeld. Hij laat me zien dat het mogelijk is: je verhaal, je muziek, rap, op het podium, dichtbij jezelf blijven. Het gaat me lukken, ooit. Het zit tenslotte constant in mijn hoofd. Dan moet het er een keer uitkomen, toch?”

Tekst Mark Kalsbeek
Fotografie De Schaapjesfabriek