Muziek beweegt, dans beweegt, de stad is in beweging en ik beweeg mee

Een gesprek. In de Paleistuinen, in het zonnetje. Korzo letterlijk ‘naar buiten’. Dat klinkt als muziek in de oren. Of moeten we zeggen: nieuwe muziek? Het zou passen. Namelijk: Pete Harden is één van de oprichters van Ensemble Klang. Groots in nieuwe klanken, verrassende composities en samenwerkingen. Voor Gemma Jelier, algemeen directeur van Korzo, is muziek letterlijk ‘nieuw’. Ze werkte vooral in de wereld van dans en theater. Met het muziekaanbod van Korzo ging een andere wereld voor haar open. “Ik werd aan de hand genomen door onze programmeur muziek, Shane Burmania. Dat was heel fijn. Hij kon mij haarfijn uitleggen waar ik naar had geluisterd, de oorsprong, een verduidelijking. Ik sta open voor nieuwe dingen, verrassingen, maar het kwam voor dat ik er niks van snapte. Dat is niet erg, vind ik, soms moet je gewoon zitten. Kijken, luisteren, tot je nemen.”

“We praten nu over nieuwe muziek”, zegt Pete, “maar eigenlijk vind ik dat we niet meer in genres moeten denken. Voor mij bestaat dat niet meer. Er zijn zoveel kruisbestuivingen, zoveel invloeden in één muziekstuk. Je kunt het niet meer vatten in één genre. Muziek, vind ik, is een manier van denken. Stap erin, luister, laat je verwonderen!” Pete vertelt: “De naam Klang, die we ooit bedachten (Klang is opgericht in 2003, red.), komt van de tekstballonnen in cartoons. Je kent ze wel, de vetgedrukte letters zoals OUCH, BASH. Maar ook KLANG: het geluid van metaal op ander metaal of op hout. Als je het ruimer benadert: het samenbrengen van verschillende dingen, invloeden, instrumenten levert (nieuwe) klanken op. Dat is precies wat KLANG is.”

Pete studeerde Compositie op het Conservatorium van Den Haag. Hij kreeg les van onder meer Louis Andriessen (Nederlands componist, red.). “Louis gaf mij mee dat je klassieke composities niet altijd en alleen hoeft te schrijven voor klassieke instrumenten. Kies juist ook voor saxofoon of elektrische gitaar, zei hij. Hij vond dat je gebruik moest maken van instrumenten uit het heden. Als maker moet je avontuurlijk zijn in het vinden van nieuwe combinaties. Die inzichten hebben me gevormd en vormen zeker ook de basis van Ensemble Klang.”

Pete brengt zijn muziek in Korzo. “Als beginnend ensemble mailde ik naar Korzo of we er mochten spelen. Tegenwoordig spelen we er onze premières. Daarbij kreeg Klang de mogelijkheid om een festival op te zett en: Musical Utopias. Voor dat festi val programmeren we diverse groepen, artiesten, ensembles, muziek, dans, maar bijvoorbeeld ook kunsti nstallati es. We werken ook graag met Haagse arti esten en internationale gasten. Dit jaar beleven we onze tweede editie.” Gemma vult aan: “Met Kerst!” Pete lacht: “Ja, als je niks met kerstborrels of kerstdiners hebt, dan moet je komen, het wordt namelijk geen kerstthema.” “Ah”, zegt Gemma, “maar een verwijzing kan toch wel? Gewoon een kerstbelletje hier en daar?” Pete belooft Gemma om er over na te denken.

Nieuw lijkt het thema van dit interview. Nieuwe klanken, een nieuw festival, nieuwe samenwerkingen. En daarbij: Gemma die relatief nieuw bij Korzo aan het roer staat. “Ik ben in april 2018 begonnen. De eerste zomer ben ik niet op vakantie gegaan. Wat ik samen met mijn man deed: wandelingen door de stad. De stad leren kennen, ontdekken. Wat ik belangrijk vind, is dat Korzo zich ‘opent’. Dat doen we al door middel van deze interviews waarbij we de wereld van Korzo zichtbaar maken, maar ik wil dat het nog veel verder gaat. Kijken, en dan bedoel ik écht goed kijken, naar wat er om je heen gebeurt, wat er in de stad gebeurt. Dans is beweging, muziek is beweging, maar ook de stad, de mensen….ze bewegen allemaal. Het is in ontwikkeling. Daar moet Korzo in mee. Dat betekent: nog meer samenwerkingen, nog meer de grenzen opzoeken en er overheen, nog meer kruisbestuivingen. Wat betreft muziek: wat is de muzikale rol van Korzo? De meesten denken bij Korzo aan dans, maar we hebben ook een muziekprogramma. Hoe krijgen we dat nu nog beter over het voetlicht? In ieder geval door avontuurlijk te programmeren, zoals we nu al doen. Musical Utopias is daar een goed voorbeeld van.”

“Over utopia gesproken”, haakt Pete aan, “wat is je droom, wat wil je bereiken?” Gemma aarzelt geen moment: “Lange rijen voor de deur. Mensen moeten denken: ‘ik moet erbij zijn, er is iets aan de hand bij Korzo, dat wil ik niet missen’. Een goed voorbeeld: laatst was ik in Korzo bij een concert van een beroemde Japanse artiest. De volgende dag was ik er weer en kwam toen in gesprek met twee bezoekers. Toen ze hoorden van die artiest en dat hij er de dag ervoor had opgetreden, zeiden ze: ‘oh nee, was hij er? Dat hadden we moeten weten. Wat waren we daar graag bij geweest.’” “Kijk”, vervolgt Gemma, “dát moeten we bereiken. Dat je langs Korzo loopt en denkt: ja, ik ga er ga erheen, want anders mis ik wat. De urgentie van kunst en het bezoeken van kunst.”

Ook dit – net als het beeld van het zonnetje en de Paleistuinen – klinkt als muziek in de oren van Pete. “Net zoals ik eerder zei: voorbij de grenzen van genres. Gewoon binnenlopen en kijken, luisteren. Naar het theater gaan, omdat je weet: bij Korzo is het altijd goed, wat ik ook zie.”

“Dat gebeurt natuurlijk niet zomaar”, realiseert Gemma zich, “samen met het team ben ik bezig om die toekomst droom mogelijk te maken. Eerst twee jaar zaaien en dan oogsten. Dat is best moeilijk voor een ongeduldig persoon als ik; het liefst zie ik meteen resultaat. Maar geduld - en daarbij hard werken - is noodzaak. Zaaien en nog eens zaaien. En in de tussentijd zie je natuurlijk wel dingen gebeuren.” Gemma lacht: “Dat kan ook niet anders, ik geef het ook de hele tijd water.”

Pete probeert te voorspellen waar het met de muziek heen gaat. “Ik denk dat muziek nog meer persoonlijk wordt. Meer van binnenuit. Wat de musicus zélf wil, zijn eigen gedachten, de invloeden die híj wil combineren. Minder gevormd door hoe je het hebt geleerd, maar nóg meer los van alles, echt meer vanuit je eigen ik.” Pete stopt met praten om na een stilte te vervolgen: “Eigenlijk weet ik niet hoe de muziek zich gaat ontwikkelen. En dat is eigenlijk ook goed. Als ik het zou weten, is het niet meer interessant, dan kan ik net zo goed stoppen.”

“Doe dat nog maar niet”, zegt Gemma, “wat jullie als ensemble brengen is zó uniek en baanbrekend. Ik houd van grenzen opzoeken, van avontuur. Jullie muziek is dat!” Gemma loopt over van enthousiasme over haar baan bij Korzo. “Ik heb van alles gedaan. Van zakelijke leiding tot het onderwijs. Van festivals tot podia. Ik heb echt het gevoel dat na 25 jaar hier alles samenkomt. Muziek beweegt, dans beweegt, de stad is in beweging en ik…ik beweeg mee.”