Camiel Corneille
Camiel Corneille is een Nederlandse kunstenaar en circusmaker. Hij studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en trok daarna naar Rotterdam voor de Codarts Circus Arts-opleiding. Camiel onderscheidt zichzelf binnen het circusveld met zijn multidisciplinaire aanpak en diverse werken die ons mens-zijn onderzoeken. Vanaf 2025 is Camiel een van de nieuwe huismakers bij Korzo.
Als kind was Camiel al gefascineerd door het bovenmenselijke en het opzoeken van de grenzen van het menselijk lichaam. Tijdens zijn studies aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (afgestudeerd in 2011) en de Codarts Circus Arts-opleiding in Rotterdam (afgestudeerd in 2015) onderzocht hij deze fascinatie voor extreme lichamelijkheid en het oprekken van (zijn) fysieke grenzen. Als circusartiest specialiseerde hij zich in luchtacrobatiek en met zijn achtergrond in beeldende en visuele kunst resulteerde dat in beeldend, ruw, menselijk, onderzoekend en conceptueel werk.
De initiële interesse voor ‘de supermens’ verruilde hij in deze periode voor een onderzoek naar ons mens-zijn. Wat maakt ons mens? Dit vraagstuk is de rode draad in zijn huidige werk en projecten. Camiel onderzoekt het mens-zijn in relatie tot onze creaties (machines en technologie) en onze omgeving (intimiteit) in de hoop een antwoord te vinden op zijn vraag. Daarbij nodigt hij zijn publiek uit zich op een totaal andere manier te verhouden tot het beeld en hen te betrekken bij zijn zoektocht. Circus is hét instrument voor die zoektocht, want daarin ziet Camiel de potentie om het onmogelijke waarschijnlijk te maken.
Zijn debuutsolo Lapse was in 2016 te zien tijdens het Korzo-programma Voorjaarsontwaken en daarna volgden binnen The Repro Project de werken Press en Exo, grote kinetische beeldende installaties over de relatie tussen mens en machine. Voor Press bouwde Camiel een grote kubus met een draaiende wand waar de mens als hoofdcomponent aan toegevoegd werd; Exo draaide rond een bewegende, omgekeerde prisma waarin Camiel het publiek uitdaagde een ander perspectief aan te nemen. Als tegenhanger volgde later het werk Manchines over onze groeiende digitale communicatie en tekort aan intiem fysiek contact. Manchines is Camiels eerste werk waar hij niet zelf op het podium staat, maar zijn performers aanstuurt als regisseur en choreograaf. Naast zijn eigen voorstellingen ging Camiel de afgelopen jaren ook samenwerkingen aan met gezelschappen als Company Satchok (Sisyphus, 2017) en Grensgeval (Plock!, 2017 en Murmur, 2020).