Maker
Astrid Boons
Astrid Boons (1988)
Astrid zag al veel dromen uitkomen: als elfjarige danste ze bij Studio 100, volgde daarna dansopleidingen aan het KCA (Antwerpen) en Codarts (Rotterdam), waar ze een jaar oversloeg, en danste in Nederland onder meer voor Dansgroep Krisztina de Châtel, Itzik Galili, Dansgroep Amsterdam en Nederlands Dans Theater II. In het buitenland danste ze bij Göteborgs Operans Danskompani en Tanztheater Wuppertal Pina Bausch.
In haar werk is beweging een zich continu traag transformerende vorm van energie. Astrid stelt zichzelf existentiële vragen over het voortbewegen van de mens en gaat deze vervolgens fysiek en mentaal te lijf. Ze laat zich daarbij veelal beïnvloeden door organische processen en haar creaties zijn daardoor als landschappen te ervaren. Het performers lichaam wordt leeggemaakt om zich vervolgens te laten voortdrijven door een dieperliggende kracht. De staat van zijn van de performers is uiterst cruciaal voor het werk, net als concentratie en precisie. Die staat van zijn gaat voorbij een narratief, maar geeft haar bewegingstaal zowel een sculpturale als een organische kwaliteit die het werk tastbaar en intens maakt. Astrids werk ontspint zich langzaam voor je ogen en andere zintuigen. Ze werkt daarbij uiterst nauwkeurig samen met de muziek, het licht en het toneelbeeld. Haar werk verlangt zowel van de performer als van het publiek een diepe concentratie.
Astrid genoot met volle teugen van haar danserschap, maar tijdens een creatieproces met de Japanse Saburo Teshigawara voor het Göteborgs Operans Danskompani kreeg dans voor haar een nieuwe, rijkere betekenis. Ze ging voorzichtig zelf creëren en kreeg ook de vrijheid van het gezelschap om dat te doen. Ze is nog steeds dankbaar voor het vertrouwen dat ze kreeg en krijgt om dit te doen. Het choreograferen laat haar een enorme vrijheid voelen.
Ze besloot terug te keren naar Nederland om zich volledig op het choreograferen te richten. Ze stuurde haar werk naar onder meer naar Korzo, omdat Korzo haar tijdens haar tijd bij NDT vertrouwd werd. Tot haar eigen verbazing werd ze uitgenodigd om een korte creatie te maken voor Here we live and now 2016. Ze creëerde het duet Rhizoma dat haar direct de BNG Bankprijs opleverde. En jaar later maakte ze het duet Vestige voor Here we live and now 2017, dat door het Parool werd uitgeroepen tot een van de 5 beste dansvoorstellingen van dat jaar. Ze won datzelfde jaar ook de Haagse Piket Kunstprijs. In 2020 riep het NRC haar uit tot een van de beloftevolle talenten.
Astrid gelooft in continuïteit en vertrouwen in de ander. Haar werkproces kenmerkt zich door meerdaagse workshops met haar dansers. Ze zegt: ‘Als danser is het de kunst om jezelf te vinden in de taal van een ander’ en daarom ziet ze het als prioriteit dat haar dansers in zichzelf geloven en ook daadwerkelijk met haar aan de slag willen, zodat er vanuit wederzijds vertrouwen gewerkt kan worden.
Bij Korzo creëerde Astrid voor Here we live and now, Rhizoma (2016) en Vestige (2017) en ze maakte de avondvullende voorstelling Fields (2019).
foto © De Schaapjesfabriek